Simon And Garfunkel Coverband

Een andere politieke afstraffing vond ik op zijn plaats in ons stadsdeel Centrum. Onvergeeflijk wat de Partij van de Arbeid ons aandeed met Els Iping; ik kende haar van vroeger (shamrock coverband). Dat was geen politiek dier; een grote vergissing, want daar gaat het om in Amsterdam en overal ter wereld: een echte passie voor een betere wereld en dat is weinigen gegeven, in dit bijna dierlijk vak.

Zo eenvoudig kan het zijn. Wie komt er in mijn hokje ... Dat werden dus Ahmed Marcouch en Olga de Meij - Lijst 2, nummer 2 - van de VVD. Ik houd niet van betuttelende regelgeving en zij ook niet. Ik had haar mogen ontmoeten op de vijfenzeventigste verjaardag van Theo Heuft, en beloofde op haar te zullen stemmen; dat heb ik dan ook gedaan.

Lieve vrienden, op naar de short stay van de lente, die belooft wat ze doet! Donderdag 25 februari 2010 Zoals ik het heerlijk vind om van vooroordelen 'genezen' te worden, zo ben ik ook de eerste om mijn ongelijk te bekennen; daar heb ik volstrekt geen moeite mee. Ja, hier passen excuses aan Manon Uphoff, die ik op het Opzij Boekenbal niet op het podium had zien staan.

Je was er, je stond er, ik ken je nota bene, maar had je niet herkend. Neen, je bent geen Houdini en 'hooghartig' (haar twitter) lijk je me allerminst. Dit moest ik even rechtzetten. Bert Hiddema (midden), zijn vrouw Joan Betlem en een goede vriend Foto: Jeroen Mantel Vanavond mocht ik in de Athenaeum boekhandel op het Spui in Amsterdam het eerste exemplaar in ontvangst nemen van het nieuwe boek van Bert Hiddema (1942) Een klein ploegje, uitgegeven bij L.J.

In juni van het vorig jaar was hij Simon in het ziekenhuis komen opzoeken (shamrock coverband). Hij hield van Simon, die een van zijn helden was, hij was ontdaan door de berichten in de krant over de amputatie en bood toekomstperspectief: of hij Simon het boek waaraan hij werkte mocht aanbieden als het af was: 'Er is maar één Mokum en dat kennen we allebei!' zei hij en zo kwam hij uit bij mij.

Hij had nog even gedacht aan Rotterdam, maar waarom eigenlijk; over zijn eigen stad was immers meer dan genoeg te vertellen en daar wist hij alles van. shamrock coverband. Het moest een roman worden en op zoek naar een hoofdpersoon belandde hij uiteindelijk - terecht - bij zichzelf. Op een nacht schrok hij wakker en wist hij de laatste zin: Ik voel mij volwassen, wat dat ook mag zijn.

The Milkman Coverband

Hij zou zijn eigen leven als leidraad nemen vanaf zijn eerste herinnering tot aan de schok dat zijn beeldschone, verdwenen vriendin, die hem inwijdde in de liefde, niet vermoord was zoals het gerucht ging, maar achter de roodverlichte ramen zat (shamrock coverband). Wie iets van onze stad wil weten in die armoedige jaren na de Tweede Wereldoorlog moet dit boek lezen.

Wat is er machtig veel veranderd, ten goede en ten kwade. Bert Hiddema neemt ons mee naar een verleden dat zich afspeelt in hetzelfde décor dat ons nog steeds omringt. De Dapperbuurt. U mag uitmaken of wij er gelukkiger op zijn geworden (shamrock coverband). Zelf ga ik mij de komende dagen voorbereiden op een optreden in de Meervaart, aanstaande zondagmiddag.

Ouderen laten zien aan alle leeftijden dat het leven leuk kan blijven. Hetty Blok (1920) en Eli Asser (1922) gingen mij voor. Ik zal in hun ogen een jonkie zijn. Mijn geest is het daarmee eens, maar mijn lichaam weet wel beter. Au! Clous van Mechelen en Eli Asser Woensdag 17 februari 2010 Cover van Opzij - Feministisch maandblad, nr 3 maart 2010, 38ste jaargang Gisterenavond ging ik alleen naar het eerste/laatste Vrouwenboekenbal dat van de CPNB nooit meer zo genoemd mag worden.

Als mijn grote teen zich niet eens wil bewegen, betreed ik geen enkele dansvloer, hoe graag ik ook zou willen. Er waren twee danseresjes ingehuurd die iedereen wegdansten met hun opvallend rode jurken, en het zangeresje hield het al snel voor gezien, toen werkelijk niemand reageerde op haar aankondiging nog twee nummers te willen zingen.

Waarom niet wat verrukkelijke Braziliaanse muziek of klassiekers uit de sixties waarvan iedereen een warm gevoel krijgt en een onweerstaanbare lust tot dansen zich van je meester maakt? Neen, degene die hiervoor verantwoordelijk was, verdient een standje. Ik geloofde mijn oren niet toen ik € 4,-- voor een Beckbiertje moest betalen; wat was ik kennelijk al lang niet meer uit geweest; Panamaprijzen of is dit volstrekt normaal? Gelukkig is er een goede rookruimte in Club Panama, waar ik menigmaal dezelfde leuke mensen aantrof (onder anderen Gülden Ilmaz, de nieuwslezeres van AT5) en zelfs één ander eveneens een stickemannetje heb zien opsteken! Het was allemaal wat braaf en hoe kan het ook anders als de 'uitloop' is voorzien op 23 - shamrock coverband.

En dan nog twee observaties: bijna iedereen was wel erg casual gekleed, geen glamour te bekennen en dat verwachtte ik niet. Volgende keer dus: dress code: chic - anders wordt het nooit wat. Ik behoorde tot de oudste gasten; ook dat was mij duidelijk, Geen sprake van aanwezigheid van boven afgebeelde (ingebeelde?) dames.

Australische Coverband

De enige die wél glamour uitstraalde en zo sportief was om hier te verschijnen was Yasmine Allas, op de omslagfoto hierboven in het zwart gekleed en vanavond in weelderig wit. Wij maakten hartelijk kennis, omdat zij mijn liefste buurvrouw in de Sarphatistraat, Annemarie de Jong, aan haar zijde had (shamrock coverband). Bien étonnés de se trouver ensemble zou Simon zeggen, toen ik ook mijn andere buurvrouw tegen het lijf liep Vroege vogels Andrea van Pol met haar vriendin Yo de Boer. Partyband.

Hij was mij - op weg naar de rookruimte - meteen opgevallen vanwege zijn stralende verschijning. Toen ik hem voor de derde keer groette, vroeg hij mij wat deze avond in hemelsnaam behelsde; hij kon de gasten terecht niet plaatsen, gewend als hij was aan het flamboyante volkje dat deze tent doorgaans bezoekt.

Tientallen sleutels heb ik ingeleverd zien worden en even zovele veelbetekenende blikken, geworpen op hem, een sieraad in deze setting. Coverband huren. Ik heb mij kostelijk geamuseerd en bij het huiswaarts gaan kregen wij allen een 'goodiebag' mee die voor een aangename verrassing zorgde. Nagenietend in bed met mijn reflectiesigaretje inspecteerde ik de inhoud, waaronder de nieuwe Opzij en de Boekenkrant (oplage 21.

Treft mij daar toch mijn eigen profiel! Dat vind ik leuk; dat juist zij mijn boek waarderen. Boekenkrant voor Nederland en Vlaanderen, jaargang 4, nummer 1, februari 2010 Maandag 15 februari 2010 Weet u wat dit is? Dit is het eeuwenoude Potala-paleis, de winterresidentie van de dalai lama in Lhasa, de hoofdstad van Tibet - shamrock coverband.